Parochie Zenderen

Licht in de duisternis

Elk jaar op 2 februari vieren we Maria Lichtmis. Voor de liturgische hervormingen van het Tweede Vaticaans Concilie, eindigde op deze dag officieel de Kersttijd. De naam die deze dag nu heeft, Feest van de Opdracht van de Heer, geeft weer wat er in de lezingen staat. Maria en Jozef gaan met het pasgeboren Kind naar de Tempel waar ze het opdragen aan God. Tijdens de vieringen in de kerk hield iedere kerkganger een kaars vast en werden deze gezegend.

Op 3 februari viert de kerk de heilige Blasius. In veel parochies kon men na de viering de blasiuszegen ontvangen. De priester of diaken deed dat met twee kaarsen, in de vorm van een Andreaskruis tegen de hals van een gelovige te houden en daarbij te bidden: Op voorspraak van de heilige Blasius, bisschop en martelaar, bevrijde God u van keelziekten en alle andere kwaad. Twee kerkfeesten met kaarsen.
Kaarsen verspreiden licht, een zacht dansend licht, dat ons verwijst naar de Heer die de zachtheid zelf is, die met ons meetrekt door het leven, juist nu, in deze moeilijke tijd, met berichten over geweld, over besmettingen, die niet snel afnemen, en vaccinaties, die maar niet van de grond lijken te komen, juist nu hebben wij behoefte om positief te blijven, om licht in de duisternis te zien.

Op 6 februari 1931 zijn wij een zelfstandige parochie geworden en zijn we afgesplitst van de parochie H. Stephanus van Hertme. We vieren dus nu dat we 90 jaar zelfstandig zijn. We zijn de kleinste liturgische eenheid in het bisdom, namelijk één parochie, één kerk. De afstand tussen u als parochianen en het bestuur, maar ook de letterlijke afstand tussen parochianen en kerkgebouw is niet groot. Al is dat nu in deze coronatijd niet gemakkelijk, toch hopen we dat we u nabij kunnen zijn. En dat we voor elkaar een licht in de duisternis mogen zijn.